Nebi

Hz.Nuh’un oğlu Sam’ın neslinden (Semud Kavmi)

Medine-Şam arasında

Hud aleyhisselam’ın kavmi Ad’ın helakinden sonra uzun seneler geçmiş, Arabistan’ın kuzeybatısında, Medine ile Şam arasındaki bölgede ‘Semud’ isimli bir kavim kendini göstermeye başlamıştı. Kurdukları medeniyetle öne çıkmayı başaran Semud’un nüfusu beş yüz bine ulaşmış El-Hicr adı verilen başkentlerinde muazzam mimari eserleri, kayalara oyulmuş muhteşem evleri, geniş bağ ve bahçeleri vardı. Ticaretle de uğraşıyor, büyük bir zenginlik ve lüks içinde yaşıyorlardı. Semud kavmi, Hz.Nuh ve Hud aleyhisselamların kavimleri başına çöken ilahi azabı unutmuş, şeytanın hile ve tuzaklarına düşerek putperest bir topluluk haline gelmişlerdi. Kendi elleriyle yaptıkları putlara tapıyor, atalarının da aynı biçimde ibadet ettiklerini iddia ediyorlardı.

Hz.Salih, Semud kavmi içinde ekonomik imkanları itibariyle orta halli bir ailenin çocuğu olarak doğmuştu. Ergenlik çağını biraz geçtiğinde yüce Allah tarafından peygamber olarak görevlendirildi ve sapkın kavmini Tevhid inancı olan İslam’a davete başladı.

Hz.Salih aleyhisselam inkarcı kavminin isteği üzerine onlara bir mucize getirmiş, duasıyla bir kaya yarılmış, içinden tüyleri pırıl pırıl, göğüsleri süt dolu, güzel mi güzel bir deve çıkmıştı. Kuran-ı Kerim’de “Allah’ın Devesi” adıyla anılan bir dişi deve ile kavmi sınanmaya başlanmıştı. Bu dişi deve ile, Semud kavmi, kuyunun suyunu nöbetleşe içiyor, bunun karşılığında deve onların bütün süt ihtiyaçlarını karşılıyordu. Hz.Salih büyük bir mucize olarak ortaya çıkan bu dişi deveye kavminin bir kötülük yapmasından çok korkuyor, sık sık onları uyarıyordu. Hz.Salih’e inananların sayısı ancak dört bin kişi kadardı ve bu müminler daha çok halkın yoksul kesimlerinden iyi kalpli kimselerdi.

Semud’un ileri gelenleri azgınlıklarını arttırdılar, deveyi kesip yok etmek, Salih’in evine baskın yapıp onu ve ailesini ortadan kaldırmak istediler. Neticede inkarcılar tarafından devenin öldürülmesinden sonra Hz.Salih kavmine verilen sürenin sona erdiğini ve üç gün sonra tamamen yok edileceklerini haber verdi. Rivayetlere göre birinci gün yüzlerini rengi sarıya, ikinci gün kırmızıya ve üçüncü gün de siyah bir renge bürünen Semud kavmi, kurdukları medeniyetle beraber helak edildiler. Kulaklarını parçalayıp, ödlerini yaran tek bir çığlık, dizleri üstüne çökmelerine yetti. Korkunç bir zelzele ile yerlere kapaklandılar ve ahırlar içinde, hayvanların ayakları altında oraya buraya savrulan ot ve çöp parçaları gibi parçalandılar.

Kavmine bu korkunç felaketin geleceğini önceden haber alan Hz.Salih ise kendisine iman edenleri de yanına alarak Şam ve Hicaz tarafına doğru hicrete başlamıştı. Hz.Salih bundan sonra bir süre daha yaşamış ve 158 yaşında iken Hadramevt denilen yerde vefat etmiştir.